Με την επιμνημόσυνη δέηση για τα θύματα της Γενοκτονίας των Ελλήνων του Πόντου, από τους Οθωμανούς, τους Νεότουρκους και τους Κεμαλικούς, άρχισαν οι εκδηλώσεις μνήμης, στη Στουτγάρδη της Γερμανίας με πρωτοβουλία της Ποντιακής Εστίας Στουτγάρδης το απόγευμα της Παρασκευής 19 Μαΐου 2023 και θα συνεχιστούν με την μεγάλη συγκέντρωση και πορεία που διοργανώνουν οι ποντιακοί σύλλογοι της Βάδης – Βυρτεμβέργης στην πόλη της Στουτγάρδης νωρίς το απόγευμα με συγκέντρωση στην πλατεία απέναντι από το ελληνικό προξενείο και πορεία μέσω των κεντρικών δρόμων και κατάληξη στο μνημείου του Ολοκαυτώματος.

«Τα εγκλήματα εναντίον εθνών δεν παραγράφονται και δεν διαγράφονται. Δεν λησμονιούνται. Η Γενοκτονία των αδελφών μας του Πόντου είναι κομμάτι της ιστορίας μας. Γι΄ αυτό, η προσπάθεια για τη διεθνή αναγνώρισή της, δεν είναι απλά και μόνο υποχρέωση για την οποία έχουμε δεσμευτεί», τόνισε ο Υφυπουργός Εσωτερικών αρμόδιος για θέματα Μακεδονίας - Θράκης Σταύρος Καλαφάτης, ως Εκπρόσωπος της Κυβέρνησης, σε χαιρετισμό του στην εκδήλωση για την 104η Επέτειο Μνήμης της Γενοκτονίας των Ελλήνων του Πόντου, που διοργάνωσε η Παμποντιακή Ομοσπονδία Ελλάδος, στην Πλατεία Αγίας Σοφίας, στη Θεσσαλονίκη το απόγευμα της Παρασκευής 19 Μαΐου 2023.

Στην μαρτυρικό νησί της Κύπρου, θα τιμηθεί ανήμερα της επετείου μνήμης της Γενοκτονίας των Ελλήνων του Πόντου, σε μία εκδήλωση όπου θα μιλήσει ο πρόεδρος της Κυπριακής Δημοκρατίας Νίκος Χριστοδουλίδης και κεντρικός ομιλητής θα είναι ο Λάζαρος Καμπουρίδης, αντιστράτηγος εν αποστρατεία, σε μία εκδήλωση που συνδιοργανώνουν το Σωματείο Δράσης “Νίκος Καπετανίδης”, η Ένωση Ελλήνων Κύπρου και το Ινστιτούτο Ελληνικού Πολιτισμού Κύπρου, η οποία τελεί υπό την αιγίδα του προέδρου της Κυπριακής Δημοκρατίας.

ΤΟΥ ΝΙΚΟΥ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΙΔΗ, Εκπαιδευτικού – Συγγραφέα

Η γενοκτονία των Ελλήνων του Πόντου αποτελεί ένα από τα πλέον πένθιμα κεφάλαια της ελληνικής ιστορίας, καθώς αναφέρεται στην εξόντωση του ελληνισμού από τις πατρογονικές του εστίες:  Από μέρη γνωστά από την εποχή του μύθου και του θρύλου, του Φρίξου και της Έλλης, του Ιάσονα και της Αργοναυτικής εκστρατείας, του Ηρακλή και των Αμαζόνων, του Ορέστη και της Ιφιγένειας, και της τραγικής συνάμα Μήδειας. Από πατρίδες μυρωμένες με την ανάσα του πεύκου, τραγουδισμένες με το κελάρυσμα των νερών των ποταμών, από το θρόισμα των φύλλων των δένδρων  και το άκουσμα της ποντιακής λύρας. Από τόπους, όπου το κάθε λιθάρι έχει ζωγραφισμένο και από έναν άγιο, με άγρια μάτια και μαλλιά σκοινένια, όπως θα έλεγε ο ποιητής της Ρωμιοσύνης, Γιάννης Ρίτσος. 

ΤΟΥ ΙΑΣΟΝΑ ΓΑΒΡΙΗΛΙΔΗ

Φέτος συμπληρώνεται ένας αιώνας από την υπογραφή της Συνθήκης Ειρήνης που καθόρισε τα σύνορα μεταξύ Ελλάδας - Τουρκίας και της Σύμβασης για την Ανταλλαγή των πληθυσμών. Πολλά άλλαξαν μέσα σε αυτά τα εκατό χρόνια. Ουδέποτε η εξέλιξη της ανθρωπότητας υπήρξε τόσο ραγδαία. Ο σύντομος 20ος αιώνας έφερε ανακατατάξεις σε όλα τα επίπεδα. Από την απειλή του πυρηνικού ολέθρου μέχρι την εκμηδένιση των αποστάσεων στο χώρο και τον χρόνο. Η παγκοσμιοποίηση δεν έφερε το τέλος της Ιστορίας. Αντίθετα, εκατό χρόνια μετά, η ιστορία επιστρέφει σαν τραγωδία. Ο αναθεωρητισμός της Συνθήκης της Λωζάνης και τα τεράστια κύματα προσφύγων τέμνονται στο Αιγαίο, δείχνοντας πως η ιστορική γνώση και συνείδηση μας αφορούν πολύ περισσότερο από όσο θέλουμε να νομίζουμε και είναι πολλά περισσότερα από σχολικό μάθημα ή πολυτέλεια για χομπίστες.