Ο Όμηρος στη ραψωδία Μ της Ιλιάδας αναφέρεται σ’ «έναν ψηλοπετάμενο αετό, ερχόμενο από τη δύση, κρατώντας με τα νύχια του φίδι θεριακωμένο». Έκτοτε η έννοια της δύσ-ης έχει ταυτιστεί με το αρνητικό, όπως και οι λέξεις που έχουν ως πρώτο τους συνθετικό το πρόσφυμα δυσ- (δυστυχία, δυσφορία, δυσοσμία, δυσανεξία κ.λπ.). Λέξη καλή με το «δύσ-» μπροστά στην ελληνική δεν υπάρχει!
Το να λέμε ότι ανήκουμε στη Δύση δεν δηλώνει ούτε ανεξαρτησία ούτε αυτοκυριαρχία. Το σημαντικό είναι να ανήκει κανείς στον εαυτό του, είτε ως λαός, είτε ως χώρα! Τη σωστή πλευρά της ιστορίας, δεν τη διδάσκουν οι ανιστόρητοι περαστικοί από την πολιτική.
Ουδείς δύναται να επαίρεται ότι ανήκει στη Δύση, όταν ο ιμπεριαλισμός, ο φασισμός, ο ναζισμός, η αποικιοκρατία, έχουν μήτρα τους την ευρωπαϊκή Δύση! Για να έχει η Ελλάδα ρόλο ενεργό στο ιστορικό γίγνεσθαι, πρέπει να βρει τις αξίες που την έκαναν γνωστή, από την εποχή που οι Μαραθώνες έχτιζαν Παρθενώνες. Σήμερα, ως και οι πατάτες και τα κρεμμύδια είναι εισαγόμενα!
Η Ελλάδα πολέμησε στην Αλβανία, το 1940, γιατί επέτρεψε στους Ιταλούς να περάσουν από τη χώρα τους και να μας επιτεθούν! Τι το διαφορετικό κάνει η ίδια τώρα, όταν παραχωρεί τα λιμάνια και τα αεροδρόμιά της στο ΝΑΤΟ, για τη μεταφορά πολεμικού υλικού ενάντια στη Ρωσία;
Πώς γίνεται η Αγγλία, η πάλαι ποτέ χώρα του ιμπεριαλισμού, από την Ινδία ως τις Ηράκλειες στήλες κι από τον Ινδικό ως τον Ατλαντικό ωκεανό, να μπορεί να διεκδικεί τις νήσους Μαλβίνες, δίπλα ακριβώς στην Αργεντινή, και η Ρωσία να μην δικαιούται να υπερασπίζεται το λαό της, που κατοικεί δίπλα της, σε μέρη για αιώνες ρωσικά; Ή μήπως θα δεχόταν ποτέ η Αμερική, να έχει η Ρωσία πυρηνικές βάσεις στο Μεξικό ή στον Καναδά;
Όταν ο Νικήτα Χρουτσόφ ήθελε να εγκαταστήσει πυρηνικούς πυραύλους στην Κούβα, το 1962, ο τότε πρόεδρος των ΗΠΑ Τζων Κένεντι, απείλησε με παγκόσμιο πόλεμο. Για να αποσοβηθεί ο Πόλεμος, η Σοβιετική Ένωση δεν προχώρησε στην εγκατάστασή τους. Σε τι διαφέρει η περίπτωση αυτή από τη σημερινή, όπου η Αμερική, όχι μόνο μετέτρεψε την Ευρώπη σε πυρηνικό της οπλοστάσιο, από τη Βουλγαρία ως τη Βαλτική, αλλά θέλει να τοποθετήσει και πυρηνικά στην Ουκρανία, σ’ ελάχιστη απόσταση από τη Ρωσία;
Παρότι, μετά τη διάλυση του ανατολικού μπλοκ, το ΝΑΤΟ έδωσε το λόγο του στη Ρωσία ότι δεν θα επεκταθεί προς ανατολάς, το έκανε αμέσως μετά με την Ουγγαρία, την Τσεχία και την Πολωνία. Και παρότι υποσχέθηκε ότι η διεύρυνση θα σταματήσει εκεί, συνέχισε και με άλλες χώρες του πρώην συμφώνου της Βαρσοβίας, κάνοντάς τες μέλη του, και τοποθετώντας σ’ αυτές βαλλιστικούς πυραύλους.
Τα πράγματα έγιναν χειρότερα, το 2014, με το πραξικόπημα και την υφαρπαγή της εξουσίας. Πέρασαν μετά νόμο για την ένταξη της Ουκρανίας στο ΝΑΤΟ, όπως και νόμο που απαγόρευε την παραμονή του Ρωσικού στόλου στο ναύσταθμο της Σεβαστούπολης, που θα ίσχυε από το 2017, για να πετάξουν τον ρωσικό στόλο έξω από τη Μαύρη Θάλασσα, που ειρήσθω εν παρόδω, είναι Ρωσική από το 1762!
Αν τηρούνταν η συμφωνία του Μινσκ, μεταξύ Ρωσίας, Ουκρανίας, Γερμανίας και Γαλλίας, τον Φεβρουάριο του 2015, ο πόλεμος στην Ουκρανία θα μπορούσε να είχε αποφευχθεί. Δυστυχώς, όμως, η Δύση απεδείχθη για μια ακόμη φορά αναξιόπιστη, όπως και με τον βομβαρδισμό της Γιουγκοσλαβίας!
Ευτυχώς το κύρος της χώρας μας το έσωσε τότε η ΑΕΚ, όταν στις 7 Απριλίου του 1999, έγραψε μία από τις ενδοξότερες σελίδες της ιστορίας της, σε ένα φιλικό αγώνα με την Παρτιζάν Βελιγραδίου, δείχνοντας την έμπρακτη συμπαράσταση των Ελλήνων στον δοκιμαζόμενο, φίλο και ομόδοξο, σερβικό λαό!
Ένα ακόμη φωτεινό παράδειγμα στον πόλεμο της Γιουγκοσλαβίας υπήρξε ο ανθυποπλοίαρχος του Πολεμικού Ναυτικού Μαρίνος Ριτσούδης ο οποίος, όταν διατάχθηκε να συμμετάσχει με το αντιτορπιλικό «Θεμιστοκλής» στον βομβαρδισμό του Βελιγραδίου, εκείνος αρνήθηκε επικαλούμενος λόγους συνειδήσεως, λέγοντας στους δικαστές του: «Είχα δύο δρόμους να διαλέξω. Επέλεξα αυτόν που έχετε επάνω από εσάς», δείχνοντας την εικόνα του Χριστού, πάνω από την έδρα του δικαστηρίου!
Την (ακατ)ανόητη στάση του τωρινού Έλληνα πρωθυπουργού, δεν μπορώ να την εννοήσω! Ουδέποτε άλλοτε στην Ιστορία μας Έλληνας πρωθυπουργός έδειξε τόσο αντιρωσικό μένος. Ουδείς Έλληνας πρωθυπουργός, από τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο και μετά, δεξιός, αριστερός ή κεντρώος, έδειξε τόση έχθρα στη χώρα που μας έστειλε τον Καποδίστρια, τον Υψηλάντη και μας βοήθησε σημαντικά στην επανάσταση του 1821. Ή μήπως λησμονάμε ότι μεταξύ των επιφανών υποστηρικτών του ρωσικού κόμματος στην Ελλάδα, ήταν ο Θεόδωρος Κολοκοτρώνης, ο Κίτσος Τζαβέλας, ο Ανδρέας Μεταξάς, ο οποίος διετέλεσε και αρχηγός του, και πολλοί άλλοι;
Δεν θα πάω πίσω χίλια χρόνια στον εκχριστιανισμό των Ρως. Δεν θα μιλήσω για την εγκατάσταση εκατοντάδων χιλιάδων Ελλήνων στα μέρη της Ιφιγένειας εν Ταύροις. Δεν θα αναφερθώ στη συνθήκη του Κιουτσούκ Καϊναρτζή, που βοήθησε στην ανάπτυξη ελληνικού εμπορικού - πολεμικού στόλου, ούτε στην ίδρυση της Φιλικής Εταιρείας στην Οδησσό της Ρωσίας. Δεν θα μιλήσω για τη ναυμαχία του Ναβαρίνου και στη Συνθήκη της Αδριανούπολης, που προέβλεπε τη δημιουργία ελληνικού κράτους, χάρη στη Ρωσία. Οι έχοντες ιστορική γνώση τα ξέρουν αυτά. Απορώ γιατί δεν τα ξέρουν κάποιοι που ασχολούνται με την εξωτερική πολιτική, και που στη θέα του Ερντογάν σκύβουν!
Μου αρκεί να περιοριστώ στα βιώματά μου. Σε όσα άκουγα όντας μικρός από τον παππού μου, για τη «Ρουσία» και τοι «Ρουσάντας» στο Καρς του Καυκάσου, όπου και ζούσε. Για την έμπρακτη υποστήριξη που τους έδειχναν οι Ρώσοι στους Έλληνες απέναντι σε κάθε τουρκική απειλή. Πως Έλληνες και Ρώσοι πολέμησαν μαζί στη μάχη του Σαρίκαμις και στο Ανατολικό Μέτωπο, από όπου πολλοί οδηγήθηκαν αιχμάλωτοι στα στρατόπεδα της Αυστρίας και της Γερμανίας. Κρίμα που η ιστορία των Ελλήνων του Καρς, δεν βρήκε χώρο στα σχολικά βιβλία, και πολύ αμφιβάλλω, αν την ξέρουν οι ανιστόρητοι κι αγεωγράφητοι πολιτικοί της χώρας μας. Την ιστορία αυτή, την ιστορία των προγόνων μου, από τη δική μου την ψυχή, κανείς δεν μπορεί να τη διαγράψει!
*Ο ΝΙΚΟΣ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΙΔΗΣ, είναι εκπαιδευτικός – συγγραφέας και το άρθρο δημοσιεύθηκε στην μηνιαία εφημερίδα ΕύΞΕΙΝΟΣ ΠΟΝΤΟΣ, Αριθμός Φύλλου 322, Μάιος 2024
