Λεπτομέρειες

Δημιουργήθηκε : 02 Οκτωβρίου 2022

Στη σημασία της Ποντιακής, ως ένα ισχυρό ταυτοτικό στοιχείο, αναφερθηκε ο Μιχάλης Ρωμανίδης, εκπρόσωπος του Συλλόγου Εκπαιδευτικών Πρωτοβάθμιας Εκπαίδευσης Φλώρινας, κατά τη διάρκεια του χαιρετισμού του στο Διεθνές Επιστημονικό Συνέδριο στην έναρξη που έγινε το βράδυ της Παρασκευής 30 Σεπτεμβρίου 2022, στο Πολιτιστικό Κέντρο Φλώρινας, στην Αίθουσα «Θεόδωρος Αγγελόπουλος».

Στον χαιρερισμό ο Μιχάλης Ρωμανίδης, επισήμανε:

Εκπροσωπώντας τον Σύλλογο Εκπαιδευτικών Πρωτοβάθμιας Εκπαίδευσης Φλώρινας, θα ήθελα κατ΄ αρχήν να ευχαριστήσω τον Πρόεδρο και το Διοικητικό Συμβούλιο της Ευξείνου Λέσχης Φλώρινας για την τιμητική πρόσκληση δίνοντας έτσι την ευκαιρία στον Σύλλογό μας να συμμετέχει ως συνδιοργανωτής σε αυτό το Διεθνές Επιστημονικό Συνέδριο. Θέλω να επισημάνω ότι ο Σύλλογός μας θα είναι πάντα ανοιχτός και θετικός σε τέτοιου είδους συνεργασίες όπως συνέδρια ή ημερίδες.

Όπως ξέρουμε όλοι μας, η γλώσσα είναι ένα από τα κοινά στοιχεία που συγκροτούν την ιδιαίτερη ταυτότητα ενός έθνους ή μιας φυλής. Είναι επίσης αυτή που ισχυροποιεί τους δεσμούς μεταξύ των ομιλητών της και πιστοποιεί ένα κοινό ιστορικό παρελθόν, το οποίο εκφράζεται με τη χρήση της.

Μία από τις διαλέκτους της ελληνικής γλώσσας στην αρχαία Ελλάδα ήταν η Ιωνική, που μιλιόταν σε μια σειρά από ελληνικές αποικίες στα παράλια της Μικράς Ασίας με κέντρο την Μίλητο. Η ποντιακή διάλεκτος προέρχεται από την Αρχαία Ιωνική, λόγω της καταγωγής των πρώτων αποίκων του Πόντου από την Ιωνική Μίλητο.

Διατηρεί πολλές λεξιλογικές, γραμματικές, συντακτικές και φωνολογικές ομοιότητες με την αρχαία Ιωνική διάλεκτο της ελληνικής γλώσσας. Διατηρεί λέξεις και φράσεις που συναντάμε στην Ιλιάδα και στην Οδύσσεια του Ομήρου, έπη που γράφτηκαν σε μια γλώσσα, η οποία βασίζεται στις δύο Αρχαίες Ελληνικές διαλέκτους, την Ιωνική και την Αιολική.

Αν σκεφτούμε πως τα στοιχεία που συνιστούν το σύνολο μιας παράδοσης έχουν μεταξύ τους διαλεκτική σχέση, τότε εύκολα συμπεραίνουμε πως η φθορά ή η εξαφάνιση κάποιου από αυτά, μοιραία θα επιφέρει τη φθορά και την εξαφάνιση των υπολοίπων.

Πιο συγκεκριμένα, αν η Ποντιακή διάλεκτος καταστεί άγνωστη στις νεότερες γενιές, τότε η Ποντιακή μουσική, τα Ποντιακά τραγούδια ακόμη και τα Ποντιακό θέατρο, θα γίνουν και αυτά ξένα και αδιάφορα.

«Η απώλεια μιας γλώσσας σημαίνει την απώλεια ενός τρόπου ερμηνείας του κόσμου, σημαίνει την πτώση του πολιτισμού, που συνδέεται με αυτή τη γλώσσα» υποστηρίζει ο Γάλλος γλωσσολόγος Klaude Hagege.

Είναι λοιπόν χρέος, καθήκον μας ως Έλληνες και ως εκπαιδευτικοί να διαφυλάξουμε τη γλώσσα μας, τα ήθη και τα έθιμα, απέναντι στον πολιτισμό και την παράδοση μας, αλλά και ως πόντιοι να υπερασπιστούμε την Ποντιακή μας ταυτότητα. Είναι η παρακαταθήκη για τις επόμενες γενιές.

Εύχομαι κάπου εδώ προσωπικά και εκ μέρους και του Συλλόγου μας καλή επιτυχία στις εργασίες του συνεδρίου: Όψεις του σήμερα, προοπτικές του αύριο. Σκιαγραφώντας δρόμους και διαδρομές.