ΤΟΥ ΚΩΣΤΑ ΚΑΠΕΤΑΝΙΔΗ*
«27/2/1920
Ο Εθνικός μας Πλούτος
… Ο λαός αντικρύζει το χάσμα των δύο αυτών τάξεων: των πλούσιων που θησαύρισαν σταλάζοντας το αίμα του λαού και των ναυαγίων (φτωχών) τα οποία προσέφεραν και ζωή και τιμή και αίμα, δια να δημιουργηθεί η περίφημος αυτή τάξη των προνομιούχων …Αναρωτιέται κανείς η τάξη των πλούσιών του έθνους η οποία θησαύρισε από τις πολεμικές συνθήκες την ώρα που τα έθνη έδιναν τον υπερ. πάντων αγώνα, οι μαχητές το αίμα τους στο πεδίο των μαχών, τι πρόσφεραν οι πλούσιοι του έθνους; … Ναι τι πρόσφεραν οι πλούσιοι τι παρέσχε η προνομιούχος τούτη τάξη εις το κράτος ή εις το έθνος ποια πέτρα θεμελιώθηκε από αυτήν εις το φωτοβόλον εθνικό οικοδόμημα; ..Ας έλθουμε εις τον τόπο μας και εις τους πλουσίους Έλληνες του τόπου μας, ο λογισμός τους είναι συγκεντρωμένος πάντοτε εις το σημείο του κέρδους, πουθενά αλλού!
Γύρω μας ορφανά, γύρω μας πρόσφυγες και κατά χιλιάδες η αρρώστια η πείνα η γύμνια.
Τι έδωσαν αυτοί; Τίποτα απολύτως! Οι φτωχοί ζουν μόνο από τις επιτροπές τα ορφανοτροφεία και τον Ερυθρό Σταυρό! Τι έδωσαν οι πλούσιοι σε αυτά τα ιδρύματα;
Τ Ι Π Ο Τ Α!!
Εάν ο ιδιωτικός πλούτος αρνείται να γίνει πλούτος ΕΘΝΙΚΟΣ, εάν ο πλούτος του ατόμου αποκτήσαντας τα πάντα εν ονόματι του έθνους, ουδέν προσφέρει και ουδέν παραχωρεί εις το Έθνος, ποια δύναμη λείπει από το Κράτος για να απαλλοτριώσει αυτόν τον ξένον πλούτο και να τον αφομοίωση!!! Διατί την στιγμή που ο ιδιωτικός πλούτος αποβαίνει πλούτος εχθρικός, το κράτος έχει όλα τα μέσα και τα δίκια για να τον κάτασχη και να τον κατανείμη εκεί οπόθεν συνελέγη ή υφαρπάγη, με τους γνωστούς τρόπους…
Ν. Κ.»
Αυτά τα τεράστια λόγια έγραφε ο επαναστατικά ανθρωπιστής δημοσιογράφος Νίκος Καπετανίδης [1] στις 27/2/1919 σε άρθρο με τίτλο «Ο Εθνικός μας Πλούτος». Αιτία στάθηκε το ανθρωπιστικό πρόβλημα που αντιμετώπιζαν οι Έλληνες του Πόντου και κυρίως οι αγρότες, οι οποίοι λόγω του πρόσφατου πολέμου και των διωγμών βρέθηκαν να έχουν εγκαταλείψει τα σπίτια τους και να είναι πρόσφυγες. Αυτή η προσφυγοποίηση έγινε σε δύο φάσεις:
Πρώτα κατά την επανάκτηση από τους Τούρκους του Ανατολικού Πόντου (με την Τραπεζούντα) από τους Ρώσους τον Φεβρουάριο του 1918, η οποία ώθησε πολλούς Πόντιους αγρότες (ο Νίκος Καπετανίδης τους υπολόγιζε σε 150.000) να φύγουν προς την Ρωσία ακολουθώντας τον Ρωσικό στρατό, φοβούμενοι διώξεις των Τούρκων. Αυτοί συγκεντρώθηκαν στα παράλια του Εύξεινου Πόντου και λόγω της φτώχειας και των κακουχιών που περνούσαν κάποιοι άρχισαν να επιστρέφουν στην Τραπεζούντα αρχές του 1919.
Η δεύτερη ομάδα προσφύγων προερχόταν από αυτούς που είχαν παραμείνει στα χωριά τους, αλλά οι επιδρομές του Τοπάλ Οσμάν και των Τσετών του τους ανάγκασαν (όσους επέζησαν) να στραφούν στην ασφάλεια της Τραπεζούντας. Αυτή η δεύτερη ομάδα όλο και μεγάλωνε όσο οι διωγμοί των Τούρκων γίνονταν πιο βίαιοί και πιο οργανωμένοι υπό την αρχηγία του Κεμάλ.
¨Όλα τα ανωτέρω οδήγησαν την άλλοτε περήφανη τάξη των Ποντίων αγροτών να γίνουν τα «ανθρώπινα ναυάγια» που προσπαθούσαν να ζήσουν από τις επιτροπές βοήθειας που είχε οργανώσει και αποστείλει το Ελληνικό κράτος.
Τότε είναι που η τάξη των πολύ πλούσιων Ελλήνων Τραπεζούντιων (τραπεζίτες, έμποροι, καραβοκύρηδες, μεγαλοτσιφλικάδες κ.λπ.) αντί να διαθέσει τον ιδιωτικό του πλούτο (ο οποίος σε μεγάλο βαθμό προερχόταν από την δυστυχία του φτωχού λαού) για την ανακούφιση των αναγκών των δυστυχισμένων συμπατριωτών τους, αυτοί σφυρίζουν αδιάφορα και εξακολουθεί ο «..λογισμός τους να είναι συγκεντρωμένος πάντοτε εις το σημείο του κέρδους, πουθενά αλλού!».
Αυτό εξοργίζει τον επαναστάτη ανθρωπιστή Νίκο Καπετανίδη, ο οποίος στο άρθρο του ρωτάει τι έδωσαν οι πλούσιοι για να μην πεθάνουν από την πείνα οι πρόσφυγες συνάνθρωποί τους;
Και απαντάει: ΤΙΠΟΤΑ ΑΠΟΛΥΤΩΣ!!!
Η μόνη μέριμνα προέρχεται από το Ελληνικό κράτος!! Οι πλούσιοι αφού θησαύρισαν (εν μέρη) εκμεταλλευόμενοι την δυστυχία των συμπατριωτών τους, δεν επιστρέφουν τίποτα από τα ανήθικα πλούτη τους στους συμπατριώτες τους που τα έχουν τόσο ανάγκη!
Αφού κατακεραυνώνει τους ανάλγητους Έλληνες πλουσίους, θέτει αλλά και απαντάει ένα τεράστιο Ηθικό Δίλημμά: όταν ο Ιδιωτικός Πλούτος αρνείται να συνεισφέρει για το κοινό Καλό, για την ευημερία του φτωχού Λαού ποιος ΗΘΙΚΟΣ Κώδικας εμποδίζει το κοινωνικό σύνολο (έθνος, κράτος, κοινωνικές ομάδες) να απαλλοτριώσει, να κατάσχει τον Πλούτο προς όφελος των Πολλών;;; Κανείς τέτοιος κώδικας δεν υπάρχει λέει ο Νίκος Καπετανίδης. Αντιθέτως το κοινωνικό σύνολο οφείλει άνευ δισταγμού να κατάσχει τον Ιδιωτικό πλούτο και να τον κάνει δικό του με σκοπό να τον κατανείμει στον φτωχό Λαό που τον έχει ανάγκη. Γιατί όπως λέει ο Νίκος έτσι κι αλλιώς ο ιδιωτικός πλούτος προήλθε από τον Λαό απ’ όπου συνελλέγει ή και αρπάχθηκε με τους γνωστούς σε όλους μας τρόπους με τους οποίους αρπάζεται ο πλούτος των Λαών!!!
Αυτά δεν τα γράφει ο Καρλ Μαρξ, ούτε ο Λένιν (για τον οποίο άρθρο δημοσίευε ο Νίκος στο ίδιο πρωτοσέλιδο της 27-2-1920), ούτε η Ρόζα Λούξεμπουργκ η οποία δυστυχώς είχε εκτελεστεί στις 19/1/1919 κατά την αποτυχημένη εξέγερση των Σπαρτακιστών στο Βερολίνο, μόλις ένα μήνα πριν γράψει ο Νίκος αυτό το άρθρο. Η ανθρώπινη Ρόζα που είχε εκφραστεί στα κείμενά της υπέρ της αυτοδιάθεσης των χριστιανικών λαών της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας και κατά των διωγμών που τους είχε εξαπολύσει «…και να εκδηλώσουμε στους αγώνες των χριστιανικών εθνών την απεριόριστη συμπαράστασή μας…» [2]
Τα γράφει ένας επαρχιώτης μειονοτικός δημοσιογράφος στα βάθη της Ανατολίας, ο οποίος τολμά να εκφράσει μια ριζοσπαστική πρόταση, ορμώμενος από το άδικο που ξετυλίγεται μπροστά στα μάτια του, από Έλληνες που έχουν τον πλούτο προς Έλληνες που δεν έχουν τίποτα πέρα από την πείνα τους και την γύμνια τους!
Αλήθεια πόσο τα λόγια του Νίκου Καπετανίδη είναι επίκαιρα σήμερα 100 ολόκληρα χρόνια μετά! Σε πόσα σημερινά γεγονότα από αυτά που συμβαίνουν καθημερινά γύρω μας θα μπορούσαν τα λόγια του να έχουν εφαρμογή, οι λίγοι που κατέχουν τα πολλά να μην νοιάζονται για τους πολλούς που δεν έχουν τίποτα.
Ένα χαρακτηριστικό παράδειγμα εφαρμογής τους, που μου ήρθε στο μυαλό λόγω της πανδημίας που μας πλήττει παγκοσμίως, είναι το θέμα της άρσης των πατεντών των εμβολίων του κορωνοϊού. Ενώ στις πλούσιες χώρες του κόσμου η εμβολιαστική εκστρατεία προχωράει με γοργούς ρυθμούς και σύντομα ελπίζουμε να έχουμε κάποια απτά αποτελέσματα ανοσίας, στις χώρες του Τρίτου κόσμου η πανδημία συνεχίζει να σπέρνει ημερησίως χιλιάδες θύματα, ενώ τα δυτικά πατενταρισμένα εμβόλιά δεν φθάνουν εκεί. Τρανό παράδειγμα η Ινδία που έως τον Μάιο του 2021 είχε συνολικά περίπου 20 εκατατομμύρια κρούσματα και περίπου 230 χιλιάδες νεκρούς, ενώ τα εμβόλια είναι είδος προς εξαφάνιση!
Με αφορμή αυτό το γεγονός ο πρόεδρος των ΗΠΑ Μπάιντεν πρότεινε (5/5/2021) την άρση των πατεντών σε ότι αφορά τα εμβόλια κατά του κορωνοϊού. Όπως γίνεται αντιληπτό, πρόκειται για μία εξαιρετικά σημαντική εξέλιξη η οποία αν έφτανε μέχρι το τέλος θα άλλαζε το τοπίο και θα έκανε την παραγωγή του εμβολίου εφικτή ακόμα και από τις φτωχές χώρες, σε όσες δόσεις απαιτούνταν για τον πλήρη εμβολιασμό του λαού τους. Φυσικά ο Μπάιντεν δεν έγινε από την μία στιγμή σοσιαλιστής ούτε εχθρός των πολυεθνικών. Απλώς κατάλαβε ότι για να φτάσει το εμβόλιο σε όλες τις χώρες του κόσμου ώστε επιτέλους ο πλανήτης να ανακουφιστεί από τις επιπτώσεις της πανδημίας και η παγκόσμια οικονομία να εκκινήσει χωρίς εμπόδια, έπρεπε να αρθεί η πατέντα. Αλλιώς εκτός ότι οι φτωχοί λαοί θα πέθαναν σαν τις μύγες, θα αποτελούσαν και το φυτώριο νέων μεταλλάξεων του ιού, όπως η ινδική μετάλλαξη και κάθε φορά θα ξανάρχιζε η πανδημία από την αρχή ακόμα και για τα εμβολιασμένα πλούσια κράτη. Παρομοίως «Καμπανάκι» για την παγκόσμια ανισότητα στον εμβολιασμό κατά του κορωνοϊού έκρουσε (24/5/2021) και ο επικεφαλής του Παγκόσμιου Οργανισμού Υγείας Γκεμπρεγέσους, κατά τη διάρκεια της ετήσιας διάσκεψης των χωρών μελών του, κάνοντας λόγο για «σκανδαλώδη ανισότητα» στον διαμοιρασμό των εμβολίων, η οποία, όπως είπε, έχει ως αποτέλεσμα να μην υποχωρεί η πανδημία [3]. Νωρίτερα, σε δραματικούς τόνους, είχε μιλήσει και ο γενικός γραμματέας του ΟΗΕ, Αντόνιο Γκουτέρες, τονίζοντας πως «Οι πιο ευάλωτοι είναι αυτοί που υποφέρουν περισσότερο και φοβάμαι ότι αυτό δεν έχει τελειώσει».
Δυστυχώς όμως ακόμα και σε αυτή την τόσο κρίσιμη στιγμή για την παγκόσμια υγεία βρέθηκαν οι ανάλγητοι και χωρίς κοινωνικές ευαισθησίες ηγέτες, οι οποίοι παρά τα εκατομμύρια των νεκρών βάζουν το κέρδος των πολυεθνικών φαρμακοβιομηχάνων πάνω από όλα. Πρώτη μεταξύ πολλών, η σιδηρά καγκελάριος της Γερμανίας Μέρκελ υπερασπίστηκε το δικαίωμα των πολυεθνικών στα απίστευτα ιδιωτικά κέρδη των εμβολίων. Δίπλα της όλοι οι υπόλοιποι Ευρωπαίοι ηγέτες και οι πάμπλουτες πολυεθνικές που δεν σκοπεύουν με τίποτα να μοιραστούν έστω μικρό μέρος του ιδιωτικού τους πλούτου προς όφελος των λαών που υποφέρουν από την πανδημία.
Για την ιστορία να σημειώσουμε ότι εγκρίθηκε στις 20/5/2021 από την Ολομέλεια του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου το ψήφισμα που εμπεριέχει την τροπολογία για την άρση της πατέντας των εμβολίων κατά της Covid-19, η οποία κατατέθηκε με πρωτοβουλία της Ευρωπαϊκής Αριστερά στο Ευρωκοινοβούλιο. Η τροπολογία εγκρίθηκε με 293 ψήφους υπέρ, 284 κατά και 119 αποχές, στηρίχτηκε από σύσσωμες τις ομάδες της Αριστεράς, των Σοσιαλιστών και των Πρασίνων, ενώ καταψηφίστηκε από τις ομάδες της Δεξιάς και της Ακροδεξιάς. [4]
Λυπάμαι Νίκο αλλά ακόμα και μετά από εκατό χρόνια οι συνήθειες των ισχυρών και πλουσίων δεν έχουν αλλάξει καθόλου από την εποχή σου, παρόλο τον δήθεν προηγμένο και με βάση τον ανθρωπισμό δομημένο, ευρωπαϊκό πολιτισμό. Γιατί όταν το θέμα φτάσει στην εκμετάλλευση του φτωχού λαού από το ιδιωτικό κεφάλαιο, πάντα θα υπάρχουν οι κατάλληλοι ηγέτες και μηχανισμοί που θα εμποδίσουν την απαλλοτρίωσή του ιδιωτικού πλούτου υπέρ του φτωχού λαού, ακόμα και σε περιπτώσεις έκτακτης ανάγκης όπως οι πανδημίες.
Μάλιστα Νίκο μου, η άνιση κατανομή του πλούτου στον πλανήτη αυξαίνει συνεχώς υπέρ των πολύ πλουσίων όπως αποδεικνύει για ακόμη μια χρονιά η δέκατη ετήσια έκθεση του Ινστιτούτου Ερευνών του ελβετικού τραπεζικού κολοσσού Credit Suisse. Σύμφωνα με την έκθεση μόλις το 0,9% των ενηλίκων του πλανήτη κατέχει το 44% του παγκόσμιου πλούτου.
Δηλαδή για το υπόλοιπο 99,1% των κατοίκων του πλανήτη απομένει μόνο το 56%. Και αυτό βαίνει μειούμενο κάθε χρόνο!! [5]
Το Ιδιωτικό κέρδος ήταν και θα είναι πάντα, πάνω από όλα!!!
Σημειώσεις
[1] Νίκος Καπετανίδης , Τραπεζούντιος δημοσιογράφος και εκδότης των εφημερίδων «Σάλπιξ» 1916 - 1918 και της «Εποχής» 1918 - 1921. Διακρίθηκε για τον αγώνα του για την εκπαιδευτική και κοινωνική μεταρρύθμισή με σκοπό την πνευματική ανύψωση των νέων του Πόντου και τον αγώνα του για την ανεξαρτησία του Πόντου από την Οθωμανική Αυτοκρατορία. Για αυτό και απαγχονίστηκε από τους Τούρκους το 1921 σε ηλικία 32 ετών. Περισσότερα στο βιβλίο «Ν. Καπετανίδης ο ηρωικός δημοσιογράφος του Πόντου», εκδόσεις Ινφογνώμων -2018)
[2] Η Ρόζα Λούξεμπουργκ γράφει για την Οθωμανική αυτοκρατορία : «… Η Τουρκία δεν μπορεί να αναγεννηθεί σαν σύνολο. Από την αρχή αποτελούνταν από πολλές διαφορετικές χώρες….καμία εσωτερική ανάπτυξη δεν έχει δημιουργηθεί που θα της έδινε εσωτερική ανάπτυξη…. Κι έτσι η ιστορική καταδίκη εκδόθηκε για την Τουρκία: αντιμετώπιζε την καταστροφή» και συνεχίζει «…και να εκδηλώσουμε στους αγώνες των χριστιανικών εθνών την απεριόριστη συμπαράστασή μας…»
(Ρόζα Λούξεμπουργκ: «Οι αγώνες στην Τουρκία και η σοσιαλδημοκρατία»,1896)
[3] Καθημερινή (24/5/2021) https://www.kathimerini.gr/world/561374107/ekklisi-poy-na-emvoliastei-to-10-toy-plithysmoy-olon-ton-choron-eos-ton-septemvrio/
[4] Ιστοσελίδα capital.gr (20/5/2021) ; https://www.capital.gr/diethni/3547082/egkrithike-apo-tin-olomeleia-tou-ek-psifisma-pou-emperiexei-tropologia-gia-tin-arsi-tis-patentas-ton-embolion
[5] Ιστοσελίδα efsyn.gr (22/10/2019): https://www.efsyn.gr/oikonomia/diethnis-oikonomia/215793_mikri-meiopsifia-eleghei-ton-pagkosmio-ployto
*Ο ΚΩΣΤΑΣ ΚΑΠΕΤΑΝΙΔΗΣ, είναι Πολιτικός Μηχανικός MSc - Συγγραφέας
